De laatste zaterdagavondwedstrijd van het seizoen stond op het programma, en dat lieten we niet zomaar voorbijgaan.
Geen auto’s dit keer, maar een volle bus met Spangenaren die zin hadden in een avond vol vriendschap, passie en voor we het vergeten voetbal. Zoals vaker dit seizoen reisde ook weer een groepje broeders uit Waregem met ons mee.
De sfeer zat er al goed in bij vertrek. Gezang en een gezonde dosis voorpret zorgden voor een energie die tijdens de reis alleen maar toenam. De jongere generatie binnen onze groep brengt de laatste jaren een frisse wind mee, en het mooiste is dat dit enthousiasme ook de oudere garde weer aanwakkert. Die combinatie zorgt voor een goede sfeer, en dat was ook deze avond in het stadion duidelijk merkbaar.
Bij aankomst in het stadion viel direct iets op: de capo stand ontbrak in het uitvak. Al het hele seizoen staat die vrijwel bij elke club, maar nu stond hij tot onze verbazing ergens naast de snackcorner geparkeerd. We vroegen aan een van de stewards van Almere waarom hij niet op zijn plek stond. Zijn antwoord: “Hij is niet aangevraagd en mag er daarom niet staan.” Maar daar waren wij niet van op de hoogte, en daar namen wij natuurlijk geen genoegen mee. In de tussentijd werd het standje vakkundig door onze jongens naar het vak gedragen en op zijn plek gezet.
In het uitvak was het vuur letterlijk en figuurlijk aanwezig. Gezangen, vlaggen, trommels het hele arsenaal werd ingezet. De wedstrijd zelf was misschien wat matig, maar met een overtuigende 0-3 overwinning konden we de drie punten weer meenemen naar Rotterdam.
Nog twee wedstrijden te gaan. Woensdag staan we er weer dit keer in Utrecht. Geen makkelijke pot, maar we gaan ervoor. Tot dan samen voor Rood-Wit!
